исправитель corrector [oris, m] (legum; disciplinae militaris); emendator [oris, m]; castigator [oris, m]; 
исправить corrigere, o, rexi, ctum; emendare, 1; reficere, io, feci, fectum; castigare, 1 (aliquem verberibus; carmen); 
исправиться recipere [io, cepi, ceptum] se ad bonam frugem; vitia virtutibus emendare, 1;  
* он уже едва ли может исправиться vix jam corrigi potest; sperari vix potest, ut ad meliorem se frugem recipiat; frustra jam in emendandis ejus moribus opera ponitur; altius jam animo ejus insedit vitium, quam ut evelli ulla ratione potest;  
* я надеюсь, что он исправится spero fore ut se corrigat / ut frugi evadat / ut virtute culpam corrigat / se ad frugem recipiat / ad frugem animum appellet / ab errore revocetur / ut correctionem suscipiat / admittat; 
исправление correctio [onis, f]; emendatio [onis, f]; castigatio [onis, f]; refectio [onis, f]; litura [ae, f];  
* исправления corrigenda [orum, npl]pl; emendanda [orum, npl]pl; emendationes, um, fpl; 
исправленный correctus [a, um]; emendatus [a, um]; 
исправный exactus [a, um]; diligens, ntis; accuratus [a, um]; 
испражнение excrementum [i, n]; excretio [onis, f]; evacuatio [onis, f]; egestio [onis, f]; exoneratio [ [onis, f]] alvi; alvus [i, m] extrema; defaecatio [onis, f]; merda [ae, f]; oletum [i, n]; 
испражняться alvum exonerare / solvere; saturitatem emittere; cacare, 1;  
испрашивать postulare, 1 (aliquid ab aliquo); requirere, o, sivi, situm; impetrare, 1; 
испробовать temptari (tentari), or, atus sum;  
* все уже было испробовано cuncta prius tentata;