У

укладывать  ponere [o, posui, positum]; imponere; condere [o, didi, ditum]; 
уклон declinatio [onis, f]; digressio [onis, f] [onis, f]; aberratio [onis, f]; proclivitas [atis, f];
уклончиво  per ambitum;  
* говорить уклончиво circa rem ambitus facere; 
уклоняться  deflectere [o, xi, xum]; declinare [1]; abscedere [o, cessi, cessum] (a civilibus muneribus); discedere; recedere; distinguere [o, nxi, nctum]; desciscere [o, scivi, scitum]; defugere [io, fugi] (sermonem alicujus; proelium; disputationem); effugere (periculum; invidiam; mortem); vitare [1] (iter illud); evitare; devitare; excurrere [o, rri, rsum]; parcere [eo, rsi, rsum]; vagari [or, atus sum]; eludere [o, elusi, elusum]; tergiversari [or, atus sum] (et cunctari); supersedзre [eo, sedi, sessum] (aliquid facere);  
* уклоняться от наказания sibi poenas abrogare;  
* уклониться от боя supersedзre proelio;