умозаключение |
ratiocinatio [onis, f]; conclusio [onis, f] (rationis); argumentum [i, n] ratione conclusum; |
умозрительный |
speculativus [a, um]; |
умолкнуть |
conticзre [eo, ui]; conticescere [o, ui]; silescere [o, lui]; supprimere [o, pressi, pressum] vocem; |
умолчать |
transire [eo, ii, itum] aliquid silentio; tenзre [eo, ui, tentum] (aliquid); tacзre [eo, ui, itum]; |
* то, о чем я умолчал и о чем счел нужным умолчать |
quod tacui et tacendum putavi; |
умолять |
tangere [o, tetigi, tactum] genua alicujus; obsecrare [1]; obtestari [or, atus sum]; supplicare [1]; venerari [or, atus sum]; adorare [1]; implorare [1]; |
умоляющий |
supplex [icis]; |
уморить |
suffocare [1]; |
* уморить город голодом |
urbem fame suffocare; |