умозаключение ratiocinatio [onis, f]; conclusio [onis, f] (rationis); argumentum [i, n] ratione conclusum;
умозрительный speculativus [a, um];
умолкнуть  conticзre [eo, ui]; conticescere [o, ui]; silescere [o, lui]; supprimere [o, pressi, pressum] vocem; 
умолчать transire [eo, ii, itum] aliquid silentio; tenзre [eo, ui, tentum] (aliquid); tacзre [eo, ui, itum];
* то, о чем я умолчал и о чем счел нужным умолчать quod tacui et tacendum putavi; 
умолять tangere [o, tetigi, tactum] genua alicujus; obsecrare [1]; obtestari [or, atus sum]; supplicare [1]; venerari [or, atus sum]; adorare [1]; implorare [1];
умоляющий supplex [icis];
уморить suffocare [1];
* уморить город голодом urbem fame suffocare;