| устремлять | admovзre [eo, movi, motum] (mentes suas ad alicujus vocem; preces suppliciter; preces alicui; acumen alicui rei); dirigere [o, rexi, rectum]; convertere [o, rti, rsum]; injicere [io, jeci, jectum]; adjicere (-io); objicere (-io); infundere [o, fudi, fusum]; defigere [o, xi, xum]; permittere [o, misi, missum]; applicare [1/ui, itum] (navem ad terram/terrae); |
| устремляться | invadere [o, vasi, vasum] (in aliquem, in aliquid; aliquem, aliquid); vadere; capere [io, cepi, captum] (montes fugв); tendere [tendo, tetendi, tentum] (ad gaudium; tendit in ardua virtus); contendere; pertendere; prorumpere [o, rupi, ruptum]; ruere [o, ui, utum]; irruere; injicere [io, jeci, jectum]; immittere [o, misi, missum]; surgere [o, surrexi, ctum] (animi juvenum ad magna surgentes); fluere [o, xi, ctum]; inclinare [1]; inferre [infero, intuli, illatum] (pedem); niti [or, nisus sum]; petere [o, ii, itum]; procurrere [o, rri, rsum]; provolare [1]; |
| устрица | ostrea [ae, f]; |
| устроение | apparatus [us, m] (sacrificii); |
| устроитель | dominus [i, m] (ludorum, rei); institutor [oris, m]; instructor [oris, m]; editor [oris, m]; machinator [oris, m]; pater [tris, m]; |
| устроить | accommodare [1]; administrare [1] (caedem); temperare [1]; struere [o, xi, ctum] (convivia); |
| * устроить что-л., соображаясь с чьим-л. желанием | accommodare aliquid alicui, ad voluntatem alicujus; |
| устроиться | * хорошо устроиться se benignius tractare; |
| устройство | forma [ae, f] (rei publicae); fabrica [ae, f] (membrorum animantium; mundi); constitutio [onis, f]; institutio [onis, f]; institutum [i, n]; descriptio [onis, f]; disciplina [ae, f]; ordo [inis, m]; mos [moris, m]; ratio [onis, f]; instructio [onis, f]; instructus [us, m]; munitio [onis, f]; machina [ae, f]; instrumentum [i, n]; machinamentum [i, n], apparatus [us, m]; |
| уступать | cedere [o, cessi, cessum]; concedere; remittere [o, misi, missum]; transmittere; redonare [1]; transcribere [o, psi, ptum]; obsequi [ot, obsecutus sum]; abalienare [1] (agros, praedium); pejus esse [sum, fui]; succumbere [o, succubui, itum] (tempori; fortunae); |
| * не уступать | aemulari [or, atus sum]; |
| * древесина бука по твердости не уступает древесине граба | lignum Fagi duritie lignum Carpini aemulatur; |
| * уступать место | locum dare, cedere, relinquere; |
| уступка | cessio [onis, f]; concessio; compromissum [i, n]; |
| * делать уступку | tribuere (valetudini); |
| уступчивость | facilitas [atis, f]; indulgentia [ae, f]; obsequium [ii, n]; |
| уступчивый | tractabilis [e] (tener et t. in amicitia; animus non tractabile); oboediens [ntis]; obsequens [ntis]; facilis [e]; mitis [e]; indulgens [ntis]; |
| устыдившийся | pudefactus [a, um]; |
| устье | os [oris, n]; ostium [ii, n]; faux [cis, f]; |